"Safiye Doğan Röportajı" sayfasının sürümleri arasındaki fark
| (2 kullanıcıdan 3 ara revizyon gösterilmiyor) | |||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
| − | [[Dosya:Personel safiye dogan.jpg| | + | [[Dosya:Personel safiye dogan.jpg|100px|küçükresim|sol|Safiye Doğan]] |
| − | '' | + | ''Safiye Doğan – Hasta Bakıcı - 04.03.2020'' |
| − | + | '''“Aysun Hanım, bana hep yardımcı oldu”''' | |
| − | + | Safiye Doğan, Aysun Hoca’nın desteğini; Ahmet Hoca’nın, anlayışını hiç unutmamış. Röportajımız boyunca, daima hatırladığını samimiyetle dile getiriyor. 25 yıl boyunca Güven Hastanesinde çalışan Safiye Doğan’dan, yüzümüzü gülümseten anılarını dinledik. | |
| − | + | '''1-Kendinizi tanıtabilir misiniz? Güven Sağlık Grubunda kaç yıl çalıştınız?''' | |
| − | Aysun Hanım | + | İsmim Safiye Doğan. 25 yıl boyunca Güven Hastanesinde çalıştım. Doğum katında Doğan Bey ve Çetin Bey ile birlikte çalışırdım. Onlar da bana her zaman yardımcı olmuşlardır. |
| + | |||
| + | '''2-Dr. Aysun Küçükel ve Dr. Ahmet Küçükel ile olan bir anınızı kısaca anlatabilir misiniz?''' | ||
| + | |||
| + | “Aysun Hanımların evinde çalışacaksın.” dediler, korktum. Aysun Hanım, “Kızım, Ahmet sana bir şey yapmaz. Sen hiç korkma. Ahmet sana ne kıyar ne de bir şey söyler.” dedi. Başımı okşadı. Eve gittim, Ahmet Bey yanına çağırdı, “Gel bakayım, sen benden korkuyor musun, ben korkunç muyum?” dedi. “Yok, Hocam değilsiniz de ben korkuyorum.” dedim. “Hiç korkma, evinde çalışır gibi efendice çalış burada.” dedi. Ben köyden gelmiştim. Pek bir şey bilmiyorum. Bir gün Ahmet Bey, “Kızım bana granül kahve yapar mısın?” dedi. Kahveyi bilmiyorum. Durdum, bekledim, anladı beni. “Sıcak su ile kahveyi getir.” dedi. “Bu böyle olacak.” dedi, gösterdi. “Aman çok da kolaymış hocam.” dedim, güldü. Hiçbirinin kötülüğünü görmedim. Geç gelsem bile anlardı “Neden geç geldin?” demezdi. | ||
| + | |||
| + | Bir gün, hastanede gece çalışıyorum, o zaman da hastanenin telefon numarası değişmişti. Gece saat 04.00. Ahmet Hoca hastaneyi arıyor, açan yok. Sanmış ki herkes uyumuş. Aysun Hanım bizi aradı. “Ahmet oraya geliyor,” diye. Bir anda çıktı geldi. Birine kızıyor. “Hocam onun kalbi var dedim.” öyle durdu. “Neden siz yatıyorsunuz?” dedi, baktı ki yatan yok. “Ben de zannettim ki işten kaytarıyorsunuz.” dedi. Tekrar arabaya bindi, geri gitti. | ||
| + | |||
| + | Aysun Hanım, Ahmet Bey’e, “Hangi numarayı aradın?” diye sormuş. Ahmet Bey de aradığı numarayı söyleyince demiş ki, “Hastane numarası değişti, sen yanlış numarayı aramışsın.” Bu da burada yaşadığım tatlı bir anıdır. | ||
| + | |||
| + | '''3-Dr. Aysun Küçükel ve Dr. Ahmet Küçükel sizin için ne ifade ediyor?''' | ||
| + | |||
| + | Aysun Hanım, bana hep yardımcı oldu. Eşimin hastalığında, oğlumun askere gidişinde, ev alırken hep yardımcı oldu. Bana her türlü yardımı yaptı. Evine çalışmaya gittim. Hem evinde çalışırken hem de hastanede çalışırken maaş verdi. Eşim hasta olduğu için sürekli ilgilenirdi. Çok iyiliklerini gördüm. | ||
| + | |||
| + | Mekanları cennet olsun. | ||
10.36, 5 Mayıs 2021 itibarı ile sayfanın şu anki hâli
Safiye Doğan – Hasta Bakıcı - 04.03.2020
“Aysun Hanım, bana hep yardımcı oldu”
Safiye Doğan, Aysun Hoca’nın desteğini; Ahmet Hoca’nın, anlayışını hiç unutmamış. Röportajımız boyunca, daima hatırladığını samimiyetle dile getiriyor. 25 yıl boyunca Güven Hastanesinde çalışan Safiye Doğan’dan, yüzümüzü gülümseten anılarını dinledik.
1-Kendinizi tanıtabilir misiniz? Güven Sağlık Grubunda kaç yıl çalıştınız?
İsmim Safiye Doğan. 25 yıl boyunca Güven Hastanesinde çalıştım. Doğum katında Doğan Bey ve Çetin Bey ile birlikte çalışırdım. Onlar da bana her zaman yardımcı olmuşlardır.
2-Dr. Aysun Küçükel ve Dr. Ahmet Küçükel ile olan bir anınızı kısaca anlatabilir misiniz?
“Aysun Hanımların evinde çalışacaksın.” dediler, korktum. Aysun Hanım, “Kızım, Ahmet sana bir şey yapmaz. Sen hiç korkma. Ahmet sana ne kıyar ne de bir şey söyler.” dedi. Başımı okşadı. Eve gittim, Ahmet Bey yanına çağırdı, “Gel bakayım, sen benden korkuyor musun, ben korkunç muyum?” dedi. “Yok, Hocam değilsiniz de ben korkuyorum.” dedim. “Hiç korkma, evinde çalışır gibi efendice çalış burada.” dedi. Ben köyden gelmiştim. Pek bir şey bilmiyorum. Bir gün Ahmet Bey, “Kızım bana granül kahve yapar mısın?” dedi. Kahveyi bilmiyorum. Durdum, bekledim, anladı beni. “Sıcak su ile kahveyi getir.” dedi. “Bu böyle olacak.” dedi, gösterdi. “Aman çok da kolaymış hocam.” dedim, güldü. Hiçbirinin kötülüğünü görmedim. Geç gelsem bile anlardı “Neden geç geldin?” demezdi.
Bir gün, hastanede gece çalışıyorum, o zaman da hastanenin telefon numarası değişmişti. Gece saat 04.00. Ahmet Hoca hastaneyi arıyor, açan yok. Sanmış ki herkes uyumuş. Aysun Hanım bizi aradı. “Ahmet oraya geliyor,” diye. Bir anda çıktı geldi. Birine kızıyor. “Hocam onun kalbi var dedim.” öyle durdu. “Neden siz yatıyorsunuz?” dedi, baktı ki yatan yok. “Ben de zannettim ki işten kaytarıyorsunuz.” dedi. Tekrar arabaya bindi, geri gitti.
Aysun Hanım, Ahmet Bey’e, “Hangi numarayı aradın?” diye sormuş. Ahmet Bey de aradığı numarayı söyleyince demiş ki, “Hastane numarası değişti, sen yanlış numarayı aramışsın.” Bu da burada yaşadığım tatlı bir anıdır.
3-Dr. Aysun Küçükel ve Dr. Ahmet Küçükel sizin için ne ifade ediyor?
Aysun Hanım, bana hep yardımcı oldu. Eşimin hastalığında, oğlumun askere gidişinde, ev alırken hep yardımcı oldu. Bana her türlü yardımı yaptı. Evine çalışmaya gittim. Hem evinde çalışırken hem de hastanede çalışırken maaş verdi. Eşim hasta olduğu için sürekli ilgilenirdi. Çok iyiliklerini gördüm.
Mekanları cennet olsun.