Tuğrul Gökbulut

Güven Hastanesi’ne 1996 yılında başladım. O zamanlar yaklaşık 70 kişinin çalıştığı küçük ama yoğun bir hastaneydi. Aysun Hocam çok hanımefendi, işine özverili ve anaç bir insandı. Bizlere anne diye hitap ederdi. Şehir dışına biraz uzun gitse telefonda hocam gelin artık diye çağırırdık. Çalışanlarını her zaman gözetip kollardı.

Ahmet Hocam ise biraz sert mizaçlı ama babacan bir insandı. Disiplini çok severdi. Kimse sakallı, dağınık gezemezdi. Gerçekten olması gerektiği değilse bir şeye kızardı. Şimdi daha çok anlıyorum. O zaman şimdiki A Blok inşaatı yeni başlamıştı. Şimdiki teknoloji nerede her sabah meteorolojiyi arayıp hava durumunu öğrenir ve Ahmet Hoca’ya bilgi verirdik. Ona göre hoca inşaatın seyrini planlar beton dökülecekse dökülür veya diğer işleri planlardı. İşte öyle zorlu ama keyifli günlerden bugn yaklaşık 1500 kişinin çalıştığı sektörde lider konumunda bir duruma geldik.

Nüket Hanım ve Banu Hanım’ın önderliğinde, Ahmet ve Aysun Hocam’dan aldıkları deneyim ve tecrübe ile nice uzun yıllar bu aile çatısının altında güzel günler yaşanacak. Ahmet ve Aysun Hocam’ı saygıyla anıyorum. Mekânları cennet olsun…