Gülay Tanbay Röportajı
Gülay Tanbay-Satınalma-18 Haziran 2021
“Gerçekten inanılmaz bir insandı”
Gülay Tanbay’ın Güven ile dostluğu çok eskilere dayanıyor. Güven’in ilk adımlarına tanıklık eden Tanbay, röportajımızda Güven’de çok güzel yıllarının geçtiğini bildiriyor. Sevgili Gülay Tanbay’dan Güven’i, Dr. Aysun Küçükel ve Doç Dr. Ahmet Küçükel’i dinledik.
1-Kendinizi tanıtabilir misiniz?
Ben Gülay Tanbay Uzun yıllar medikal işlerle uğraştım. Eczacıbaşı’nda reprezantlıkla işe başladım. Dayım ve abim de medikal şirketi işletiyorlardı. Çok yorulduğumu fark edince “Gel, burada çalış” dediler. Yani zorla beni kendi taraflarına çektiler. O zamandan başladık medikal işlere. Uzun zaman çalıştım. Sonra emekli oldum.
2-Güven Sağlık Grubunda çalışmaya ne zaman ve nasıl başladınız?
1974 yılında Aysun ve Ahmet Hoca’m Tarhan Kliniğini aldığı zaman ben de abimle birlikte medikal işlerle uğraşıyordum. Kliniği yeni birilerinin aldığını duyunca ziyaret ettim. “Bir şeye ihtiyacınız var mı?” diye sorup yaptığımız işleri anlattım. “Her zaman için size de hizmete hazırız. Ne zaman isterseniz görüşmek üzere” dedim. Aysun Hoca çok memnun oldu. Bu arada bana, birtakım tıbbi aletlerde bazı sıkıntılar olduğunu ve yenisini alacaklarını, söyledi. Ben de dediği malzemeleri aldım, getirdim. Aysun Hoca “Ben böyle şey görmedim” deyip çok memnun kaldığını söyledi. “Bizi bunlar bir müddet idare eder” dedi. Böylece tanışmış olduk. O zaman bana “Gülay’ım” dedi ve ölene kadar da böyle hitap etti. Çok severdim. Gerçekten inanılmaz bir insandı.
Abimin yanından emekli olduktan sonra hastaneyle irtibatımız kesilmedi hiç. Sağlık sorunlarımızda hep Güven Hastanesine geliyorduk. 2005 yılında babam rahatsızlandı. Aysun Hoca’yı arayıp durumu anlattım. Babamı acile getireceğimi söyledim. “Sen acile getir. Ben acili arıyorum şimdi. Oradan sonra da benim yanıma gel” dedi. Ben babamı acile getirdim, hemen Aysun Hoca’nın yanına çıktım. Aysun Hoca, kolumdan tutup bütün bölümlere beni tanıttı ve yarın işe başlayacağımı söyledi. “Hocam ben bilgisayar kullanmayı bilmiyorum” diyorum. “Olsun bir tanem ben de bilmiyorum. Birlikte öğreneceğiz” diyor. Aslında bilgisayar kullanmayı kendisi çok iyi biliyordu. Öylece çalışmaya başladım. Çok muyluydum. Çok güzel çalıştım. Hastanenin kazancı için çalıştım. Aysun Hoca’mı kaybettikten sonra Nüket Hanım işe başladı. Banu Hanım’ı daha evvelden tanıyordum. Onları evlatlarımdan ayırmadım. Evlat gibi gördüm her zaman. Hiçbir sıkıntı olmadan 2012 senesinin sonunda emekliye ayrıldım.
3-Güven Sağlık Grubunda çalıştığınız süre boyunca hangi görevlerde bulundunuz?
Satın alma müdürü olarak çalıştım. Ticaretle ilgim olduğu için bir müddet sonra beni satın alma müdürü yaptılar. Firmalarla oturup fiyatlarla ilgili dişe diş müdahale verdik, diyebilirim.
4-GSG’de unutamadığınız bir mesleki anınızı kısaca paylaşabilir misiniz?
Çok mutlu yıllarım geçti, hiç sıkılmadım. Varımızla yoğumuzla çalıştık. Çünkü çok güzel bir hastaneydi. Aysun Hoca her zaman için yenilik düşünen, temizliğe çok çok önem veren bir insandı. Çok güzel işler yapıldı ve de Güven bu seviyeye geldi. Hakikaten söyleyecek bir şey yok.
5-Dr. Aysun Küçükel ve Doç. Dr. Ahmet Küçükel sizin için ne ifade ediyor?
İkisi de çok iyi insanlardı. Çok değerliler benim için.
6-Dr. Aysun Küçükel ve Doç. Dr. Ahmet Küçükel ile olan bir anınızı paylaşabilir misiniz?
Ben Aysun Hoca ile tanıştıktan sonra medikal işleri için hastaneye abim gidip gelmeye başladı. Ahmet Hoca her zaman abime “Gülay ne yapıyor?” diye beni sorarmış. “Gelsin, görüşelim” dermiş. Benim Güven Hastanesinde çalışmamı Ahmet Hoca da çok istiyordu. Aysun Hoca’mla sadece bir senecik çalışabildik. Ben işe girdikten bir sene sonra vefat etti.
7-Güven Hastanesi sizin için ne ifade ediyor?
Çok güzel ve çok büyük bir müessese. Aysun ve Ahmet Hoca’m çok güzel işler yaptı. Sonrasında Banu Hanım ve Nüket Hanım da çok güzel yerlere getirdiler. Onları da tebrik ediyorum. İyilikler sağlıklar diliyorum.
8-Güven Sağlık Grubunun başladığı nokta ile geldiği noktayı kıyasladığınızda neler söylemek istersiniz?
Aysun ve Ahmet Hoca’m küçük bir kliniği çok güzel bir hastane haline getirdi. Kısacası her şeyiyle “süper” diyebilirim.
.